Geografia

kliknij, aby powiększyć lub zajrzyj pod >ten< link  

Westeros

Westeros jest jednym z trzech kontynentów znanego świata. Większość jego powierzchni to tereny Siedmiu Królestw. Dwa inne kontynenty obok Westeros to Essos – ogromny kontynent, leżący na wschód od Wąskiego Morza (Narrow Sea) i Sothoros leżący na południowy wschód za Morzem Letnim (Summer Sea). Najbliższymi Westeros krajami są Wolne Miasta (Free Cities), które są niezależnymi miastami-państwami wzdłuż zachodniego wybrzeża Essos. Wzdłuż południowego wybrzeża rozciągają się Kraje Morza Letniego (Lands of the Summer Sea) – Ghis i ruiny Valyrii, które były niegdyś zamieszkiwane przez Ród Targaryen’ów. Kontynent Westeros jest długi i stosunkowo wąski, rozciągający się od Dorne na południu do Krainy Wiecznej Zimy na dalekiej północy, gdzie większość ziem pozostaje niezbadanych po dziś dzień, ze względu na panujący tam chłód oraz wrogich mieszkańców zwanych „Dzikimi”. Kontynent rozciąga się z północy na południe na około 9000 mil, a ze wschodu na zachód do 900 mil. Na południe od Westeros leżą Wyspy Letnie leżące na Morzu Letnim (Summer Sea). Północne ziemie Westeros są mniej zaludnione niż te na południu. Największymi miastami kontynentu Westeros są: Królewska Przystań (Kings’Landing), Stare Miasto (Oldtown), Lannisport, Gulltown i Biały Port (White Harbour). Początkowo Westeros było podzielone na kilka niezależnych królestw. Po wojnie (War of Conquest) wszystkie królestwa na południe do muru zostały zjednoczone w państwo Siedmiu Królestw (Seven Kingdoms) pod władzą sprawowaną przez Ród Targaryen’ów.

Za Murem

Najdalej wysuniętym na północ regionem Westeros, rozciągającym się od Muru poza granice mapy jest Kraina Wiecznej Zimy. W przeważającej części jest on pokryty lasem (Haunted Forest), obszar pokryty jest niezliczoną ilością jezior i rzek. Daleko na północ panuje niezwykle surowy klimat, który znieść mogą jedynie najwytrwalsi.

Północ

Północ jest największym regionem Westeros, prawie tak dużym jak pozostałe regiony razem wzięte. Jest słabo zaludniony, z ogromną ilością puszcz, lasów, wzgórz i gór pokrytych śniegiem. Północny klimat sprawia, że śnieg często pokrywa ten obszar nawet w lecie. Jej północną granicą jest Dar (The Gift), ziemie należące do Nocnej Straży. Przy południowej granicy regionu leżą bagniste tereny oddzielające Północ od reszty Królestw. Władzę na Północy od tysięcy lat sprawuje Ród Starków z Winterfell. Większość mieszkańców tego regionu wciąż wyznaje Starych Bogów, wyjątkami są głównie mieszkańcy White Harbor, którzy podjęli Wiarę Siedmiu. Bękartom z Północy nadaje się nazwisko „Snow”.

Żelazne Wyspy

Żelazne Wyspy to archipelag wysp leżący przy zachodnim wybrzeżu Westeros w Zatoce Żelaznych Ludzi. Archipelag obejmuje siedem wysp, w tym Pyke, Great Wyk, Old Wyk i Harlaw. Na wyspach zlokalizowanych jest wiele kopalni (głównie żelaza i ołowiu). Gleba na tych obszarach jest bezpłodna. Mieszkańcy Żelaznych Wysp znani są w Westeros jako „Żelaźni Ludzie”. Żelaznymi Wyspami włada Ród Greyjoyów z siedzibą na wyspie Pyke. Przed przybyciem Aegon’a Zdobywcy, Żelaźni ludzie rządzili w Dorzeczu i wielu innych regionach zachodniego wybrzeża Westeros. Bękarci urodzeni na Żelaznych Wyspach otrzymują nazwisko „Pyke”.

Dorzecze

Dorzecze to bardzo żyzne tereny przy rozwidleniu rzeki Trident. Ziemie te należą do Rodu Tully z Riverrun. Bękartom z tych terenów nadaje się nazwisko „Rivers”.

Dolina Arrynów

Dolina Arrynów leży na wschód od Dorzecza, otoczona prawie całkowicie przez Góry Księżycowe (Mountains of the Moon). Krajobraz tego miejsca cechuje się rozległymi pasmami górskimi. Ludzie zamieszkują ten teren jedynie w dolinach między górami i wzdłuż wybrzeża. Doliną od wieków włada Ród Arrynów wywodzący się od Królów Góry i Doliny. Za panowania Rodu Targaryenów i Roberta Baratheona głowa rodu Arrynów piastowała godność obrońcy doliny i namiestnika wschodu. Siedzibą Arrynów jest Orle Gniazdo (Eyrie). Jest to położony wysoko w górach zamek – mały, ale nie do podbicia. Ze względu na surowe zimy w dolinie, w niektórych okresach roku podróż możliwa jest jedynie szlakami górskimi. Zamieszkujące tu buntownicze górskie klany czynią podróż przez ten region jeszcze bardziej niebezpieczną. Bękartom urodzonym w Dolinie Arrynów nadaje się nazwisko „Stone”.

Zachód

Westerlands to ziemie na zachód od Riverlands i na północ od Reach. Jest to niewielki obszar, ale na jego terenie znajdują się jedne z największych kopalń srebra i złota na kontynencie. Władze na tym obszarze sprawuje Ród Lannisterów w Casterly Rock (dawniej King of the Rock). Lannisport, leżące obok Casterly Rock, jest głównym miastem regionu i jednym z największych portów w Westeros. Bękarci z Zachodu przyjmują nazwisko „Hill”.

The Reach

The Reach jest bardzo dużym regionem. Pod względem wielkości ustępuje jedynie Północy. Jest to region o najżyźniejszej glebie w Westeros. Miasta i wsie w tym regionie są bardzo gęsto zaludnione. The Reach jest rządzony przez Ród Tyrell’ów z Highgarden. Najbardziej znanym miastem w Reach jest Stare Miasto (Oldtown). Jest to najstarsze miasto w Westeros, w którym znajduje się Cytadela Maestrów. Bękarci w Reach przyjmują nazwisko „Flowers”.

Ziemie Burzy

Ziemie Burzy, położone są na południe od Królewskiej Przystani i rozciągają się aż do Morza Dornów. Od wschodu graniczą z Zatoką Rozbitków, a od zachodu z Reach. Jest to jeden z najmniejszych regionów Westeros, teren pełen kamienistych wybrzeży, zielonych lasów i gór. Przed podbojem Aegon’a Zdobywcy ziemie te rządzone były przez Królów Burzy, a potem przez Ród Baratheon’ów. W regionie znajdują się bagna, które niegdyś były miejscami wielu bitew pomiędzy starymi wrogami z Reach i Dorne. Bękarci urodzeni na Ziemiach Burzy noszą nazwisko „Storm”.

Dorne

Dorne jest najbardziej wysuniętym na południe regionem Westeros. Rozciąga się od Gór Czerwonych na dornijskich bagnach aż do południowego wybrzeża kontynentu. Jest to najgorętsze królestwo w Westeros na terenie którego zlokalizowana jest jedyna pustynia na kontynencie. Dornijczyków często nazywa się gorąco-krwistymi. Różnią się oni zarówno kulturowo jak i etnicznie od innych mieszkańców Siedmiu Królestw ze względu na historyczną inwazję Rhoynarów z Essos. Ich jedzenie, wygląd, czy architektura przypominają śródziemnomorskie kultury krajów takich jak Grecja czy Turcja. Dorne było jedynym królestwem w Westeros, które zdołało skutecznie odeprzeć ataki Aegon’a Zdobywcy. Do Siedmiu Królestw dołączyli poprzez małżeństwo dopiero 100 lat po inwazji Targaryen’ów. To osiągnięcie pozwoliło Dornijczykom utrzymać choć w niewielkim stopieniu niezależność. Lordowie rządzącego w tym regionie Rodu Martell’ów wciąż zwą siebie „Książętami” i „Księżniczkami”. Bękarci z Dorne otrzymują nazwisko „Sand”.